අපි මීට කලින්
වතාවක වික්ටර් රත්නායකයන් ගයන "සදකැන් වැසිලා" ගීතය ගැන ලියපු සටහන.
ගොඩක් අය ඒකට හොද ප්රතිචාර දක්වාලා තිබ්බ. ඒ හැමෝටම ගොඩක් ස්තූතියි. අමතකනම්
කලින්ම ඒක බලල එන්නකො. සදකැන් වැසිලා අදුරේ එතිලා . ගීතයේ පද වල අර්ථය එහෙම පැහැදිලි කළාට ඉතින් යම්කිසි පුද්ගලයෙක්
සම්බන්ධයෙන් තමයි ඒ සිද්ධිය වෙලා තියෙන්නෙ. කෙනා කවුද කියන්නැතිව අපි කතාව කියමුකො
කෙටියෙන්. මොකද අපි අද මේ සටහන ලියන්නෙ ඒ ගීතය ගැන කතා කරන්න නෙමෙයි ඒ සිද්ධියෙන්
පස්ස ඒ සිද්ධියට සම්බන්ධ අය ඊළගට මොකද කළේ කියන්න.
අපි ඔය කළින් කිවුව සිද්ධියෙ සදහන් වුන පුද්ගලයා රජයේ සේවකයෙක්. ඉතින් හැමදාම වැඩකරල
මහන්සිවෙලා ගෙදර එන මේ පුද්ගලයට තමන්ගෙ බිරිදගෙන් ලැබුනෙ පුදුම ආදරයක්. එයත්
එහෙමයි. මවාගන්න පුළුවන්නෙ ඉතින් මෙහෙම ආදරෙන් ඉන්න දෙන්නෙක් කොහොමද කියල. බිරිද
මෙයා එනකොටම ඉස්සරහට එනවා,
බෑග් එක ගන්නව, තේ එකක් හදල දෙනව. පුදුමාකාර ආදරයක් ඉතින්. නිවාඩු දවස්වල දෙන්න එකතුවෙලා
තමා ගෙදර වැඩ ඔක්කොම කරන්නෙ. ඉතිං මෙහෙම කාලයක් ගියා කියමුකෝ....
ටික කාලයක් යනකොට මෙයාට තේරුනා තමන්ගෙ බිරිදගෙ වෙනසක්. ඒත් එකපාරම තේරුම් ගන්න අමාරුයි. දැන් ඔන්න රණ්ඩු ඒත් මෙයාට ඇයි මේ හේතුව කියල කොහොමවත් තේරෙන්නෑ. දැන් දැන් හැමදාම හවසට ඉස්සහට එන්නෙ නැහැ. බෑග් එක ගන්නෙ නැහැ. එනකොටම දෙන තේ එක නෑ. කියන්න ඕන නෑනේ ඉතින් මෙයාට මේ වෙනස තේරෙනව මොනවහරි අවුලක් කියල.
පස්සෙ මෙයා ටිකක් විමසිල්ලෙන් ඉන්න පටන්ගත්ත මොකද්ද මේ වෙන්නෙ කියල හොයාගන්න. ඔන්න දවසක් මෙයා ගෙදර සාලෙ වාඩිවෙලා පත්තරේ බලනව. හැබැයි බලනව නෙමෙයි බිරිද ගැන විමසිල්ලෙන් ඉන්නෙ බිරිද ඉදලත් අරගෙන මිදුලට ආව. ඔන්න දැන් අතුගානව. එත් පොඩ්ඩක් එහෙ මෙහෙ වෙලා බලනකොට මෙන්න අල්ලපු ගෙදර මනුස්සය ඇවිදන් ඇහැ දානව මෙයාගෙ බිරිදට. බලනකොට ගෑණිත් හිනාවෙනව, හොරෙන් බලනව. මෙයා සද්ද නැතිව හිටිය මොනවත් කිව්වෙ නෑ. ගියා කාමරයට ගත්ත කොලයක් ලිව්වලු මෙහෙම,
ටික කාලයක් යනකොට මෙයාට තේරුනා තමන්ගෙ බිරිදගෙ වෙනසක්. ඒත් එකපාරම තේරුම් ගන්න අමාරුයි. දැන් ඔන්න රණ්ඩු ඒත් මෙයාට ඇයි මේ හේතුව කියල කොහොමවත් තේරෙන්නෑ. දැන් දැන් හැමදාම හවසට ඉස්සහට එන්නෙ නැහැ. බෑග් එක ගන්නෙ නැහැ. එනකොටම දෙන තේ එක නෑ. කියන්න ඕන නෑනේ ඉතින් මෙයාට මේ වෙනස තේරෙනව මොනවහරි අවුලක් කියල.
පස්සෙ මෙයා ටිකක් විමසිල්ලෙන් ඉන්න පටන්ගත්ත මොකද්ද මේ වෙන්නෙ කියල හොයාගන්න. ඔන්න දවසක් මෙයා ගෙදර සාලෙ වාඩිවෙලා පත්තරේ බලනව. හැබැයි බලනව නෙමෙයි බිරිද ගැන විමසිල්ලෙන් ඉන්නෙ බිරිද ඉදලත් අරගෙන මිදුලට ආව. ඔන්න දැන් අතුගානව. එත් පොඩ්ඩක් එහෙ මෙහෙ වෙලා බලනකොට මෙන්න අල්ලපු ගෙදර මනුස්සය ඇවිදන් ඇහැ දානව මෙයාගෙ බිරිදට. බලනකොට ගෑණිත් හිනාවෙනව, හොරෙන් බලනව. මෙයා සද්ද නැතිව හිටිය මොනවත් කිව්වෙ නෑ. ගියා කාමරයට ගත්ත කොලයක් ලිව්වලු මෙහෙම,
ජීවිතයම මා සතු එකම සුවේ හී සර පහරක වෙලෙනු පෙනේ
මේ ලොව මා සතු ඇ සතු දේ නෙතු අසල්වාසියෙක් සොයනු පෙනේ
දැන් ඉතිරිටික පැහැදිලි කරන්න ඕන නෑනේ. අපේ කලින් ලිපිය බැලුව නම් කතන්දරේ තේරුම්ගන්න පුළුවන්. මතක් කරගන්නත් එක්ක පද ටික දන්නම්කො.
සඳ කැන් වැසිලා අඳුරේ එතිලා
ඝනදුරු රෑ තනිකම නෑ ............
සොයා එන්න ඝනදුර තරු නිවලා
මගේ එලිය අද ඔබ පමනී.........
ජීවිතයම මා සතු එකම සුවේ
හී සර පහරක වෙලෙනු පෙනේ
.............
මේ ලොව මා සතු ඇ සතු දේ නෙතු
මේ ලොව මා සතු ඇ සතු දේ නෙතු
අසල්වාසියෙක් සොයනු පෙනේ
............
මා නැත අන්සතු සිත් බිඳලා
මා නැත අන්සතු සිත් බිඳලා
දෑතම බැඳගෙන හිඳිමි බලා
............
මේ ලොව යම් දවසක අපි වෙන් වෙමු
මේ ලොව යම් දවසක අපි වෙන් වෙමු
රහස් අහස් තලයට
පවරා...........
අපි නම ගම
නොකිවුවට සමහරු දන්නව ඇති කවුද දැන් මේ කෙනා කියල. මේ සිද්ධිය මුල් කරනෙ ඉහත ගීය
ලියවුනාට මේ දෙන්නට ඊට පස්සෙ උනේ මොකද කියල කට්ටිය දන්නෙ නැහැනෙ ඉතින්.
ඉතින් මේ පුද්ගලය බොහොම තැන්පත් කෙනෙක්. බිරිද
එක්ක රන්ඩු කලේ නැහැ. එත් ඔහු ගේ දාල යන්න ගියා. ගිහින් මේ දුක නැති කරගන්න කියල
හිතල හොදටම බොන්න ගත්ත. ඉදල හිටල තමා ගෙදර එන්නෙ යන්නෙ. ඒ එන්නෙත් දුව බලල යන්න.
මොකද මෙයා තමන්ගෙ දුවට ගොඩක් ආදරේ කලා. අනික වැඩිහිටියන්ගෙ මෝඩකම් වලට පොඩි දරුවො
පලි නැහැනෙ.
දැන් ඉතින් බිරිදටත් වැඩේ තේරුණා තමන්ගෙ
මහත්තයට දැන්නම් තමන්ගෙ මේ රහස ගැන ආරන්චිවෙලා කියල.... ඒත් දැන් මොනව කරන්නද. මහත්තයා එන්නෙ
නෑ.
ඒක නෙමෙයි ලොකුම ප්රශ්නෙ දුව. මොකද දුව තාත්තට හරිම ලෙංගතුයි. දුවට දැං සාංකාව වගේ. වෙනද වගේ කිසිම කඩිසර ගතියක් නෑ. හැමදම ගේටුටව ලගමයි තාත්ත එයි කියලා බලාගෙන. සෙල්ලම් කරන්නෙත් නෑ. බිරිද ඉතින් හිතින් විදවනව දැන් තමන්ගෙ වැරැද්ද. එත් දැන් මොනා කරන්නද මහත්තය එනකල් බලාගෙන ඉන්නව මිසක්.
ඉතින් මේ සිද්ධිය මූලික කරගෙන හැදුනා බොහොම
අපූරු ගීතයක්....
මා එක්කලා අමනාප වී දඹර
දූගේ තාත්තා එන්නේ නෑ ගෙදර
වැලි පොල්කටුයි හැදි වෑයයි පෙරලාලා
මිදුලේ වැටුන කොළ සේරම අතුගාලා
ගේ ලග වැට කඩුල්ලට බැරි බර දීලා
රෑ එලිවෙන තුරා ඉමු මිදුලට වීලා
හද මාමා නැගෙන තුරු අපි තරු ගනිමු
දෙදෙනාම දුකු තල් අත්තක ලියමු
හද මාමා අත ඒ පණිවුඩ යවමු
හෙටවත් ගෙදර ඒ දැයි බලමින් ඉදිමු
මා එක්කලා අමනාප වී දඹර
දූගේ තාත්තා එන්නේ නෑ ගෙදර
මා එක්කලා අමනාප වී දඹර
දූගේ තාත්තා එන්නේ නෑ ගෙදර
වැලි පොල්කටුයි හැදි වෑයයි පෙරලාලා
මිදුලේ වැටුන කොළ සේරම අතුගාලා
ගේ ලග වැට කඩුල්ලට බැරි බර දීලා
රෑ එලිවෙන තුරා ඉමු මිදුලට වීලා
හද මාමා නැගෙන තුරු අපි තරු ගනිමු
දෙදෙනාම දුකු තල් අත්තක ලියමු
හද මාමා අත ඒ පණිවුඩ යවමු
හෙටවත් ගෙදර ඒ දැයි බලමින් ඉදිමු
මා එක්කලා අමනාප වී දඹර
දූගේ තාත්තා එන්නේ නෑ ගෙදර
No comments:
Post a Comment