රත්තරං කෙන්ඩියේ සිංහ තෙල් වගේ

යන එන ගමන් උනත් ඇහෙන කතා වලින් ජීවිතයට පුදුමාකර අත්දැකීම් ගන්න පුලුවන් කියල අපි හැමදාමත් කියනව. ඒ කතා රසවත්ව අහගෙන ඉන්න පුලුවන් වගේම කන් වලට බලෙන් ඔබ්බවන්න ඕන නැහැ. අනික තමයි මතකයේ හැමදාමත් රැදිල තියනව. මේ කියන්න යන්නෙත් එහෙම සිදුවීමක්. ඒත් හැබැයි හිතන්න දේවල් ගොඩක් තියනව. 

මේ කතාව කිවුවෙ අපෙ හිතවත් යුනික් කම්පුටර්ස් නුවන් අසංග සහෝදරය. ඔහුගෙ බිරිදට දරුව ලැබෙන්න ඇතුලත් කරල ඉදියෙ නිකවැරටිය රෝහලට. ඔහු දරුව බලන්න යන වෙලාවෙ තවත් මේසන් වැඩ කරන අයිය කෙනෙක් මෙයත් එක්ක එකතු වුනාලු එයාගෙ නෝනටත් දරුව ලැබෙන්න ඒ රෝහලටම ඇතුලත් කරල ඉන්න හන්ද.

පස්සෙ දෙන්නම ගිහින් අදාල කටයුතු ටික කරගන්න එහෙට මෙහෙට ඇවිදිනකොට එක්තරා වෛද්‍යවරයෙක් ඇවිල්ල මේ අයියට කතා කලාලු. ඇයි අයියට මාව මතක නැද්ද කියල. ඒත් අයියට එච්චර නිච්චියක් නැහැ කවුද මේ කියල. 

පොඩ්ඩක් සිද්ධිය මතක් කලාට පස්සෙ තමයි මතක් වෙලා තියෙන්නෙ. මේ අයිය කොළඹ බිල්ඩිමක මේසන් කෙනෙක් විදියට වැඩ කරනකොට මේ වෛද්‍ය වරයා කොළඹ කැම්පස් එකේ මෙඩිකල් ෆැකල්ටියෙ තමයි ඉගෙනගෙන තියෙන්නෙ. ඒත් එච්චර සල්ලිය බාගෙ තිබුන කෙනෙක් නෙමෙයි. ආමෙරුවෙන් තමයි තමන්ගෙ උපාදිය කරගෙන තියෙන්නෙ. 

මේ සල්ලි අමාරුකම් හන්දම දවසක් මේ අයියල වැඩ කරන තැනට ඇවිත් මෙයාගෙ විස්තරේ කියල එයාට එන්න පුලුවන් වෙලාවට වැඩක් දෙන්න පුලුවන්ද කියල ඇහුවලු. ඇත්තටම දිගටම වැඩ කරන්නෙ නැතුව ඉදල හිටල එන එක කරදරයක් උනත් මේ අයියල ඉගෙන ගන්න කොල්ලෙක්නෙ කියල ආවම ඉතින් වැඩක් පලක් දෙනවලු. බර වැඩ එහෙම දුන්නෙත් නැහැලු මොකද ගොඩක් මහන්සිවෙලා ගියාම පාඩම් වැඩක් කරගන්න අමාරුයිනෙ. ඒ වගේම තමයි ඉතින් මේයා නිවාඩු දවසට දවසම වැඩ කරනවලු. එතකොට මේ බාසුන්නැහෙල තමන්ට කන්න උයාගන්න එකෙන් මෙයාටත් දෙනවලු. පුලුවන් තරම් හොදට සලකලා. 

ඉතින් කාලයත් එක්ක කට්ටිය වෙන් වෙලා යනව. දෙගොල්ලන්ටම මතකය අමතක වෙලා යනව. ඒත් නැවතත් දෙන්න හමුවන්නෙ මේ රෝහලේදි. වෛද්‍යවරයාගෙ තිබුණ නිහතමානී කම හන්ද ඔහු මේ අයියව හදුන ගන්නව. ඉතින් පස්සෙ මේ අපේ සහෝදරයො දෙන්නගෙ උවමනා රාජකාරි කටයුතු ටික වෛද්‍ය වරයා පවුද්ගලිකවම ඇවිල්ල කරල දීල බබාලට තෑගි එහෙමත් අරන් දීල තමයි දෙන්නව ආපහු එවල තියෙන්නෙ.

බලන්නකො ඉතින් විවිධ පරාසයන් දෙකක ගමන් කරන පුද්ගලයො දෙන්නෙක් උනත් මනුෂ්‍යත්වය එකම විදියට හදවත් වල ගැබ් වෙලා තිබුන විදිය. මේක තමයි අපි කා අතරත් තියෙන්න ඕන. මුලින්ම මේ අයිය වෛද්‍ය වරයාට ඉගෙන ගන්න කාලෙ උදව් කලෙ නැත්තං ඔහුව නොසලකා හැරියනම් ඔහුටත් පිළිරසණක් නැති වෙනව. ඒ වගේමයි වෛද්‍යවරයා තමන්ට උදව්කල මේ කෙනාව දැක්ක වෙලාවෙ අමතකයි වගෙ ඉදියනම් ඒකත් එච්චර හොද දෙයක් නෙමෙයි. තමන් කොච්චර ඉහල තැනක හිටියත් තමන්ට ඒ තැනට යන්න පුන්චි හරි උදව්වක් කල කෙනෙක් ඉන්නවනම් එයාට උදව් කරන්න ඕන. එක තමයි වැදගත්.

අපි අද තෝරගන්න ගීතයෙ ඉතියෙන්නෙත් මනුෂ්‍යත්වය ගැන ලියවෙච්ච බොහොම අපූරු කතාවක්.

  

මෝහෙන් මුලා වෙලා මානෙන් උදම් වෙලා
තන්හාව ක්‍රෝධ ස්වේෂ පාරේ මිනිහා කොහේද මේ . .
රත්තරං කෙන්ඩියේ
සිංහ තෙල් වගේ
මිනිස් ගුනේ සැමදා බැබලේ . .
එය රැකීම අප උරුමේ වේ . .

මා හරි උගතා මා හරි ජගතා
සිතනා මිනිහා මෝඩයෙකී
අනුන් හෙලන්නට වලක් කපන්නා
ඒ තුල වැටිලා මිය යන්නා
කල දේ පලදේ එලෙසේ . .

කේලම් කීමෙන් ඕපදූපයෙන්

රට කොටවන වැඩ අවදානම්

උඩින් මිතුරුවී යටින් හතුරුවී

උගුල් අදින්නා යයි දියවී

බොරුවෙන් රට පිරිහේවී

මා හරි උගතා මා හරි ජගතා

සිතනා මිනිහා මෝඩයෙකි

අනුන් හෙලන්නට වලක් කපන්නා

ඒ තුළ වැටිලා මිය යන්නා

කලදේ පලදේ එලෙසේ