මා ඔය පිටාර ගලපු කතාව අහපු නිසා මා ඔය සමග බැදුනු අපූරු කතාවක් ලියන්නට සිතුනා. මම මේ කතා කරන යකා බැදි ඇල්ල පිහිටා ඇත්තේ මා ඔයේ වීම ඊට හේතුවයි. මෙම යකා බැදි ඇල්ලේ ඉතිහාසය දඹදෙනි රාජධානියටත් එහා ක්‍රි .පූ 2වන සියවසේ දුටුගැමුණු යුගය දක්වා දිව යයි.
වයඹ පළාතේ කුරුණෑගල දිස්ත්‍රික්කයේ ගිරිඋල්ල නගරය අසලින් ගලා බසිනා මා ඔය ගිරිඋල්ලේ අනන්‍යතාවය කියාපාන්නාක් මෙන් ගිරිඋල්ලට අපූරු සුන්දරත්වයක් එක් කර දීමට සමත්වී ඇත. කෑගල්ලෙන් ආරම්භ වන මාඔය ඉක්මන් ගමනින් ගිරිඋල්ල දක්වා පැමිණුනද, ගිරිඋල්ලෙන් පසුව හමුවන පහත් බිම් වලදී විවිධ භාදක වලට මුහුණ දීමට මා ඔයට සිදුවෙයි. මෙම ප්රදේශයේදී ගඟ හරස්කර ඉහළට මතුවී පෙනෙන ගල්කුළු සහිත ඉසව් බොහොමයක් දකින්නට ලැබේ. මේ භූගෝලීය පිහිටීම ප්‍රයෝජනයට ගනිමින් තැනූ වේල්ලක නටඹුන් මේ ප්රදේශයෙන් දැකිය හැකිය. ඒ අපි මේ කතා කරන යකා බැදි ඇල්ලයි. ගිරිඋල්ල සිට මීගමුව වෙත දිවෙන ප්ර්ධාන මාර්ගයේ ගිරිඋල්ල සිට කිලෝමීටර් දෙකක් පමණ මීගමුව දෙසට ගමන් කල විට යකා බැදි ඇල්ල නමින් දැන්වීම් පුවරුවක් දැකිය හැකිය. එතැනින් හැරී මෙම ස්ථානයට පිවිසිය හැකිය.
 |
ගිරිඋල්ල මීගමුව මාර්ගයේ යන විට යකාබැදි ඇල්ල පාර ලෙස නම් කල පුවරුවක් හමුවේ |
මේ ප්රදේශයේදී මා ඔය වඩා පළල්ව ගමන් කරයි. ඒ නිසාම මේ ප්රදේශයේදී මා ඔය හරස් කර වේල්ලක් බැදීම මිසෙකුට කල නොහැකි වැඩකි. එම නිසා මෙම ස්ථානයේ වෙල්ලක් බැදීම යකුන් විසින් කල වැඩකැයි සැලකීම නිසා යකා බැදි ඇල්ල යනුවෙන් පවසන්නට ඇතැයි විශ්වාසයක් පවතී. එමෙන්ම එකල ජීවත්වූ යක්ෂ ගෝත්රික ජනතාව විසින් මෙය කරවූ නිසා මෙයට ඒ නම ලැබෙන්නට ඇතැයිද තවත් මතයක් පවතී. තවද වසභ රජුගේ මුනුපුරෙකු ලෙස සැලකෙන මායා රට රජකම් කල ගජබාහු රජුගේ සමයේ මෙය ඉදිවන්නට ඇතැයිද තවත් මතයක් පවතී.
 |
| මා ඔය |
නමුත් වඩාත් පිළිගැනෙන ජනප්‍රවාදය වෙනස්ම එකකි. එළාර දුටුගැමුණු යුද්ධයෙන් දුටුගැමුණු රජු ජයග්රනහණය කිරීමෙන් අනතුරුව අරඹන්නේ ආගමික කටයුතු සේම රට සහලින් සශ්රීක කිරීමේ කටයුත්තයි. මෙහිදී දුටුගැමුණු සේනාවේ වඩාත් ජනප්රියම (මා එසේ පවසන්නේ අනෙක් යෝධයන්ට වඩා බොහොමයක් කතන්දර ගෝටයිම්බර යෝධයා වටා ගෙතී ඇති නිසාවෙනි) යෝධයා වූ ගෝටයිම්බර යෝධයා ගොවිතැන් කටයුතු වල නියැලීමට තෝරගන්නේ වර්ථමාන කටුගම්පොල ආසනයේ පිටිගල් කෝරලයයි. මේ කටයුත්තට පැමිණි යෝධයා මාකදුර ප්රදේශයේ තිබූ ඉඩම් වල කුඹුරු අස්වද්දා ඒවාට ජලය ලබා ගැනීමට ඒ අසළින් ගලා බසිනා මා ඔය හරස් කර බැම්මක් බැද ජලය ලබා ගැනීමට තීරණය කර ඇත. ඒ අනූව වර්ථමානයේ මත්තේගම නමින් හදුන්වන ප්රදේශයෙන් මා ඔය හරස් කර බැම්ම බැදීම ආරම්භ කර ඇත. බැම්ම ඉදිකිරීම සදහා විශාල කළුගල් කුට්ට රැගෙනවිත් තිබේ. දවස පුරාමා වැඩ කර වේලේල බැදීම කටයුතු එදිනට නිමාකර නිවසට ගොස් නැවත පසුවදා පැමිණෙන විට ඉදිකර තිබූ වේල්ල කඩා බිද දමා ඇති අයුරු යෝධයාට දැකගන්නට ලැබී තිබේ.
මෙලෙස තම කටයුතු කඩාකප්පල් කිරීමට කටයුතු කරන්නේ කවුදැයි සෙවීමට යෝධයා උපක්රමයක් කල්පනා කලේය. දිනක් මහරෑ මේ පිළිබදව සොයා බලමින් යෝධයා සගවී සිට ඇත. එදින මධ්යකම රාත්රියේදී යක්ෂයෙකු පැමිණ වේල්ල කඩා දමන අයුරු යෝධයාට දකින්නට ලැබී තිබේ. වහා කෝපාවිශ්ඨ වූ යෝධයා එල්ලකල පහරින් යක්ෂයා මරණයට පත්වී ඇත. එයින් නොනැවතුනු යෝධයා යක්ෂයා බැම්මට තබා බැද වේල්ල ඉදිකිරීම අවසන් කර ඇත. ඉන් පසුව කිසිවෙකුගෙන් වත් වේල්ලට හානියක් සිදුවී නොමැති අතර යෝධයා වේල්ල ඉදිකිරීම් අවසන් කර වේල්ලෙන් කුඹුරු වලට ජලය ගෙනයාම සදහා “බල ඇල” නම් වාරි ඇලක්ද ඉදිකර ඇත. ගෝටයිම්බර යෝධයා ඉදිකල මෙම ඇල යක්ෂයෙකු බැද ඉදිකල නිසා මෙයට “යකා බැදි ඇල්ල” යන නම ලැබී ඇති බව ජනප්රවාදයේ කියවේ.
මෙම වේල්ලෙහි දිග අඩි තුන්සියයකටත් වඩා වැඩි වන්නට ඇතැයිද පළල අඩි විසිපහක් පමණ වන්නට ඇතැයි බොහෝ දෙනා විශ්වාස කරති. විශාල ප්රමමාණයේ කල් කුට්ටි හරි හතරැස්ව කපා එකින් එක පිළවෙලට පුරුද්දා යන්තම් හෝ ජල කාන්දුවක් නොවන අයුරින් වේල්ල නිමවා තිබූ අයුරු විශ්මයජනකය. මන්ද මේ ගල් කුට්ටි එකිනෙකට සම්බන්ධ කිරීම සදහා කිසියම් බදාමයක් යොදාගත් බවට සාක්ෂී හමුවී නොමැත. මෙම ගල් කුට්ටි මනාව ඔප දමා යම්කිසි තාක්ෂණික ක්රමවේදයකට තබා මෙම වේල්ල ඉදිකරන්නට ඇතැයි අපට විශ්වාසකල හැකිය.
යකා බැදි ඇල්ල විනාශ වූ අයුරු කියෙවෙන බොහොම ශෝචනීය කතාවක්ද ඇත. රාජසිංහ රජ සමයේ මහනුවර රාජධානියේත් කුරුණෑගල ප්රදේශයේත් විසූවන් අතර ඇතිවූ ආරවුලකදී, ඉතා සශ්රීක ප්රදේශයක් වූ කුරුණෑගල ප්රදේශයේ මිනිසුන්ගෙන් පළිගැනීමට කල යුතු හොදම දෙය නම් කුරුණෑගලට ආසන්නයෙන්ම පිහිටා තිබූ යකා බැදි ඇල්ල විනාශ කිරීම බව සිතූ රාජසිංහ රජතුමා විසින් මෙම අපූරු වාරිකර්මාන්තය විනාශ කල බව කියවේ. එය හුදෙක් ජන කතාවක් පමණි. නමුත් යකාබැදි ඇල්ලෙන් පෝෂණය වූ පිටිගල් කොරලයේ සමහර කුඹුරු අදටත් පාළුවට ගොසිනි. එ නිසා රාජසිංහ රජුගේ අරමුණ ඉටුවූ බව පෙනේ. පහත කවියෙන්ද එය සත්ය යක් යැයි සිතීමට අපව පොළඹවනු ලබයි.
කන්නට තලා හෝ පැණිවැල්ල පොතු ගෙනේ
බොන්නේ බොර දියයි මඩ කඩිති ඉසි මිනේ
ඉන්නේ අතු පැලෙයි නෙක ගැහැට විඳිමිනේ
දුන්නේ ඇයි මෙදුක රාසිංහ දෙවිඳුනේ
No comments:
Post a Comment